Mijn persoonlijke crisis was begin 2015. Ik was 23 jaar samen met de vader van mijn kinderen, toen hij een andere vrouw had gevonden. Dus ik vertrok en liet mijn huis, mijn tuin en mijn spullen achter. En omdat ik in 2011 al mijn baan was kwijtgeraakt en we al een aantal jaar op één inkomen leefden, was onze spaarrekening ook leeg.

Leeg huis

Met hulp van mijn familie kocht ik een nieuwe woning. Ik nam enkele persoonlijke spullen mee naar het lege huis: een koffer met kleding, een matras om op te slapen en de bedden van de kinderen. Lieve vrienden openden hun schuren en er kwamen een tafel, stoelen en een lamp.

Tijd van afscheid

Het was een moeilijke en verdrietige tijd. Een tijd van afscheid nemen van de man waar ik 23 jaar mee samen was geweest en van het huis waar de kinderen waren geboren. Afscheid van de gedachte dat we samen oud zouden worden, afscheid van alle dingen die we samen deden en afscheid van het netwerk van familie en vrienden dat we om ons heen hadden. Daar was abrupt een einde aan gekomen en het kostte me tijd om een nieuwe weg te vinden.

Nieuwe weg

Maar op een bepaalde manier was het ook een heel waardevolle tijd. Ik ontdekte dat ik juist door deze pijn dingen ont-dekte bij mezelf. Ik was altijd gericht geweest op presteren, carrière maken, geld verdienen en spullen hebben. Meer van alles, groter, beter. Mijn prestatiedrang had me jarenlang overeind gehouden. En omdat dit plotseling allemaal wegviel, moest ik een nieuwe weg vinden. Die vond ik in mezelf.

Houvast kwijt

Mijn lege huis was een metafoor van mijzelf in die tijd. Ik was ook leeg vanbinnen, want ik had mijzelf verwaarloosd. Ik had altijd heel hard gewerkt en prioriteit gegeven aan mijn carrière. Ik stond mijn mannetje op het werk en ook thuis had ik de broek aan. Ik was zeer gedisciplineerd en wilde alles zelf doen, want dat gedrag hield me altijd op de been. Dus toen ik het kwijtraakte, was ik ook mijn houvast kwijt.

Avondzon

De eerste avond in mijn nieuwe lege huis kan ik me nog zo goed herinneren. Op die ene stoel die ik bezat met een brandende kaars op tafel. En plotseling scheen de avondzon naar binnen en nam ik me voor om mijn droomleven te creëren. Ik wilde gelukkig en blij worden. En die keus gaf mij, te midden van al het verdriet, de moed en het doorzettingsvermogen om daarvoor de juiste stappen te zetten. Iedere dag weer. Ik voelde een bepaalde innerlijke kracht, een zeker weten.

Het kwam goed

Er moesten boodschappen gedaan worden, de kinderen moesten eten. Ik had een keuken nodig, een vloer, verf op de muur en een trap naar zolder. Ik had een bed nodig, een bank en gordijnen voor de ramen. Ik had geen geld en minimale inkomsten in het vooruitzicht. Daar had ik soms slapeloze nachten van, maar dan ging ik weer terug naar dat ene moment van bemoediging. Dat moment van zeker weten. En dan wist ik dat het goed zou komen. Het kwam ook altijd goed. Op het moment dat het nodig was, diende het zich aan.

Allen controle over mijzelf

Dat was een belangrijk inzicht, dat ik de afgelopen jaren steeds verder ontwikkelde: ik heb alleen controle over mijzelf. Mensen kunnen dingen doen en zeggen. Er kan van alles en nog wat om mij heen gebeuren. Ik heb er geen controle op en ik moet er ook geen controle op willen hebben. Ik heb alleen controle op wat het met mij doet en de keuzes die ik maak. Dat is voldoende.

Uitnodiging

Gedurende de jaren erna diende zich steeds weer nieuwe dingen aan, waardoor ik genoodzaakt was me verder te ontwikkelen. Ik vat het op als waardevolle lessen. Want alles wat onzeker en verdrietig maakt, is slechts een trigger. Een uitnodiging om verder vertrouwen te ontwikkelen. Het kost tijd om dat continue vertrouwen te ontwikkelen.

Het heeft zin

Oud-minister en soefi Johan Witteveen zei eens: “Gebeurtenissen die pijnlijk en onaangenaam zijn kunnen toch hun zin hebben. We kunnen niet altijd doorgronden wat de zin van de gebeurtenis is, het weten dat het zin heeft is genoeg.”

Zingeving door de crisis

De crisis die mij vijf jaar geleden overkwam heeft mij zin gegeven. Hij leerde me te ont-dekken wie ik ben. De crisis leerde me onvoorwaardelijke liefde ontwikkelen, dankbaar te zijn, vrouw te zijn en oprechte blijdschap te voelen, iedere dag weer. Ik ontdekte een krachtige en onuitputtelijke bron van liefde en vertrouwen. Het stevigste fundament voor een leven in harmonie en de belangrijkste bouwsteen van zakelijk succes.

De zin van de coronacrisis

En nu hebben we deze coronacrisis. Een pijnlijke en onaangename gebeurtenis, die toch zin heeft. Misschien kan je de zin niet altijd doorgronden, maar je weet dat het zin heeft en dat is genoeg. Jij hebt de opdracht om er je eigen betekenis aan te geven.

Ik ben benieuwd naar jouw gedachten hierover. Voel je vrij om die te delen hieronder in het reactieveld.

Uitnodiging Happy Webinar

Dan rest mij nog om je uit te nodigen voor het Happy Webinar binnenkort. Webinars geven is een prachtige manier om jouw zingeving te delen met de rest van de wereld. Meld je hier aan: Happy Webinar

Tot dan en hartelijke groet,
Marielle